domingo, 29 de noviembre de 2009

GUERRA E REVOLUCIÓN LIBERAL EN ESPAÑA

A GUERRA E A REVOLUCIÓN LIBERAL EN ESPAÑA

A monarquía española entra en crise a finais do século XVIII. A monarquía gobernará mal ante os problemas que se van a presentar, o que acelerará a entrada da revolución liberal que culmina na promulgación da Constitución de 1812.

CARLOS IV E A CRISE DA MONARQUÍA

O seu reinado está marcado por:

-Problemas económicos
-Mal goberno fronte ós problemas e aumento das críticas.

Fronte a Rev. Francesa decide pechar as fronteiras, parar as reformas e cesar ós ministros ilustrados.
O cese dos ilustrados aumenta as críticas, e ademais nomea a Manuel Godoy, un fidalgo que chega ó poder gracias á relación que ten cos reis.
Godoy gobernará mal o que provoca o incremento das críticas e, ademais, o enfrontamento co príncipe Fernando.
Godoy primeiro mete a España na guerra contra a Francia revolucionaria (salimos derrotados) e despois levanos á guerra contra Inglaterra (perdemos a flota na batalla de Trafalgar de 1805). Finalmente, en 1807, firma con Napoleón o tratado de Fontainebleau, polo que lle permitimos ós franceses introducir soldados en España para conquistar Portugal (a cambio Godoy obtiña un reino en Portugal).
O descontento popular ante a presencia das tropas francesas é empregado por Fernando para levar a cabo o Motín de Aranjuez contra Godoy e os reis, o 17-19 de marzo de 1808. Con este motín Carlos IV abdica e Fernando VII é proclamado rei.

DISPUTA ENTRE CARLOS IV E FERNADO VII

Pasados uns días Carlos IV intenta recuperar o trono decindo que foi forzado a abdicar e que non e valida a súa renuncia. Os asesores de Napoleón indicanlle a Carlos IV a conveniencia de acudir ante Napoleón para que el medie no conflicto.

MARCHA PARA BAIONA

Carlos IV e Fernando VII saen ó encontro de Napoleón. Chegan a Baiona (Francia) e alí son presionados por Napoleón para que ambos renuncien e lle cedan a coroa.
Napoleón para conseguir o control de toda a familia real española, ordeou o traslado dos membros da familia real que quedaban en España. Cando se prepara esa saída, o 2 de Maio de 1808, o pobo de Madrid levantouse contra os franceses e inicíciase a Guerra de Independencia.
Cando se coñecen os sucesos do 2 de maio, Carlos IV cede a coroa de España a Napoleón, e o mesmo fai despois Fernando. Napoleón entón nomea como rei de España a o seu irmán José I Bonaparte.
José I Bonaparte, veu como rei, sendo apoiado por un pequeno grupo de persoas, coñecidos como afrancesados que crían que era unha boa acasión para introducir en España as reformas liberais.

A GUERRA DE INDEPENDENCIA. 2 MAIO 1808-1814

A guerra iniciase o 2 de maio de 1808 cando o pobo de Madrid se levantou contra os franceses. O levantamento foi dirixido polos capitáns Daoiz e Velarde e o tenente Ruiz. Foi duramente reprimido polo xeneral Murat que dirixe os franceses e prodúcense os fusilamentos do 3 de maio de 1808.
Despois prodúcese o chamamento á guerra por parte de autoridades menores como o Alcalde de Móstoles.
A superioridade dos franceses e moi grande e avanzan sobre España, só logramos vencelos nuhna batalla, en Bailén (Córdoba) en jullo de 1808, onde o xeneral Castaños venceu o xeneral Dupont.
Os franceses despois de reorganizarse lograron ocupar toda España.
O exército español non logrou deter os franceses e enfrontamonos a eles resistindo heroicamente nas cidades (como Zaragoza con Agustina de Aragón) e desenrolando unha nova forma de combate: a guerrilla. Algúns dirixentes destas guerrillas como El Empecinado, Porlier, serán héroes populares.
A partir de 1812, gracias á axuda inglesa dirixida por lord Wellington, lograremos ir botando fora os franceses ata as victorias de Vitoria e San Marcial, a fins de 1813.
Polo tratado de Valençay do 11-12-13, Napoleón Bonaparte recoñecía coma rei de España a Fernando VII, permitíndolle o regreso a España.


TEXTO

Bando de los Alcaldes 2 de mayo de 1808

"Señores Justicias de los pueblos a quienes se presentase este oficio, de mí el Alcalde de Móstoles:

Es notorio que los franceses apostados en las cercanías de Madrid y dentro de la Corte, han tomado la defensa, sobre este pueblo capital y las tropas españolas; de manera que en Madrid está corriendo a esta hora mucha sangre; como españoles es necesario que muramos por el Rey y por la Patria, armándonos contra unos pérfidos que so color de amistad y alianza nos quieren imponer un pesado yugo, después de haberse apoderado de la augusta persona del Rey; procedamos, pues, a tomar las activas providencias para escarmentar tanta perfidia, acudiendo al socorro de Madrid y demás pueblos y alentándonos, pues no hay fuerzas que prevalezcan contra quien es leal y valiente, como los españoles lo son.
Dios guarde a Vuestras Mercedes muchos años.
Móstoles dos de Mayo de mil ochocientos y ocho.
Andrés Torrejón. Simón Hernández".




AS CORTES DE CÁDIZ E A CONSTITUCIÓN DE 1812

Ante o vacío de poder ante os fraceses fórmanse Xuntas de Armamento de Defensa en distintas localidades que asumiron a soberanía e exerceron o goberno no seu territorio. Para coordinar estas xuntas formouse una Xunta Central Suprema e Gubernativa do Reino e das Indias.
Polas dificultades da guerra esta Xunta pasoulle o poder a unha Rexencia e acordaron a convocatoria dunhas Cortes Extraordinarias.
Escolleronse representantes para as Cortes e abríronse, na illa de León en Cádiz, en setembro de 1810.
Nas Cortes están presentes os partidarios do absolutismo e os do liberalismo.
As cortes empezan a lexislar e a redactar unha constitución. Dese xeito entra a ideoloxía liberal e rómpese co Antigo Réxime.
O punto final foi a aprobación da constitución o 19 de marzo de 1812, coñecida como a Pepa. Esta constitución recolle os principios do liberalismo:
A soberanía, pasa a residir na nación.
Establécese a división de poderes: Executivo no rey e ministros, lexislativo nas Cortes e xudicial nos xuices.
Establécense dereitos e libertades dos cidadáns.
Establécese a participación dos cidadáns a través do sufraxio universal.
A forma de goberno é a monarquía, pero moderada e limitada.
O catolicismo é a relixión oficial.
A administración do estado e central e uniforme en todo o territorio


TEXTO

"Las Cortes Generales y extraordinarias de la Nación española, decretan la siguiente Constitución:
Art. 1. La nación española es la reunión de todos los españoles de ambos hemisferios
Art. 2. La nación española es libre e independiente, no es ni puede ser patrimonio de ninguna familia ni persona.
Art. 3. La soberanía reside esencialmente en la nación, y por lo mismo pertenece a ésta exclusivamente el derecho de establecer leyes fundamentales.
Art. 4. La nación está obligada a conservar y proteger con leyes sabias y justas la libertad civil, la propiedad y los demás derechos legítimos de todos los individuos que la componen (...)
Art.8. También está obligado todo español, sin distinción alguna, a contribuir en proporción de sus haberes para los gastos del Estado (...).
Art. 12. La religión de la Nación española es y será perpetuamente la católica, apostólica, romana, única verdadera. La Nación la protege por leyes sabias y justas, y prohíbe el ejercicio de cualquier otra (...).
Art. 14. El Gobierno de la Nación española es una Monarquía moderada hereditaria.
Art. 15. La potestad de hacer las leyes reside en la Cortes con el rey.
Art. 16. La potestad de hacer ejecutar las leyes reside en el rey.
Art. 17. La potestad de aplicar las leyes en las causas civiles y criminales reside en los tribunales establecidos por la ley (...)
Art.34. Para la elección de los diputados de Cortes se celebrarán juntas electorales de parroquia, de partido y de provincia (...)
Art.168. La persona del Rey es sagrada e inviolable y no está sujeta a responsabilidad (...)
Art.366. En todos los pueblos de la Monarquia se establecerán escuelas de primeras letras, en las que se enseñará a los niños a leer, escribir y contar, y el catecismo de la religión católica, que comprenderá también una breve exposición de las obligaciones civiles (...)

No hay comentarios:

Publicar un comentario