A SOCIEDADE DO ANTIGO RÉXIME

A SOCIEDADE ESTAMENTAL
Esta sociedade está dividida en 3 ORDES ou estamentos

O CLERO: Os “oratores”. Está formado polo clero secular e o clero regular. A súa misión e a defensa espiritual da sociedade.

• Clero secular: É o que vive no século, é dicir, dentro da sociedade dos homes e administra os sacramentos. A súa organización parte do Papa.
• Clero regular: É o que vive sometido a unha regra. Está sometido ós votos monásticos: pobreza, castidade e obediencia.
  

Recibían importantes rentas en forma de diezmos, donacións e limosnas.

A NOBREZA: Os “bellatores”. Formado pola monarquía e os nobres. A súa misión é a defensa material da sociedade.
Os nobres son propietarios de grandes latifundios. Hai grandes diferencias entre a alta, media e baixa nobreza (os fidalgos)

O CAMPESINADO: Os “laboratores”. Esta formado por campesinos, clases urbanas e burguesía. A súa misión e a manter a toda a sociedade.
O campesinado tamén é chamado estado llano, pecheros (porque pagan os pechos ou impostos) ou terceiro estado.

TEXTO

El orden eclesiástico no compone sino un sólo cuerpo. En cambio la sociedad está dividida en tres órdenes. Aparte del ya citado, la ley reconoce otras dos condiciones: el noble y el siervo que no se rigen por la misma ley. Los nobles son los guerreros, los protectores de las iglesias. Defienden a todo el pueblo, a los grandes lo mismo que a los pequeños y al mismo tiempo se protegen a ellos mismos. La otra clase es la de los siervos. Esta raza de desgraciados no posee nada sin sufrimiento. Provisiones y vestidos son suministradas a todos por ellos, pues los hombres libres no pueden valerse sin ellos. Así pues la ciudad de Dios que es tenida como una, en realidad es triple. Unos rezan, otros luchan y otros trabajan. Los tres órdenes viven juntos y no sufrirían una separación. Los servicios de cada uno de estos órdenes permite los trabajos de los otros dos. Y cada uno a su vez presta apoyo a los demás. Mientras esta ley ha estado en vigor el mundo ha estado en paz. Pero, ahora, las leyes se debilitan y toda paz desaparece. Cambian las costumbres de los hombres y cambia también la división de la sociedad.

ADALBERON DE LAON, "Carmen ad Robertum regem francorum" (a.998).
Recoge. M. Artola, "Textos fundamentales para la Historia", Madrid, 1968, p. 70.

PIRÁMIDE FEUDAL

CARACTERÍSTICAS

O CRITERIO DE CLASIFICACIÓN É O NACEMENTO E O HONOR.

É UNHA SOCIEDADE INMOBIL. NON SE PODE CAMBIAR DE ESTAMENTO.

Un membro do terceiro estado podía ser ennobrecido (nobreza de toga) se lle facía algún “favor” á monarquía”.

CADA ESTAMENTO TEN A SÚA LEXISLACIÓN.

Leis moi duras que favorecían á nobreza e clero

A NOBREZA E CLERO TEÑEN PRIVILEXIOS.

Os privilexios son: -non pagar impostos. –Ocupar cargos públicos. Impoñer taxas e traballos nos señoríos

NON SON GRUPOS HOMOXÉNEOS. HAI GRANDES DIFERENCIAS DE RIQUEZA.

É UNHA SOCIEDADE PROFUNDAMENTE RELIXIOSA, INTOLERANTE E ANALFABETA.

CADA ESTADO TEN A SÚA RELIXIÓN OFICIAL.

EN ESPAÑA CREOUSE O TRIBUNAL DA INQUISICIÓN PARA O CONTROL E PUREZA DA FÉ.

A Inquisción medieval nace para defenderse das herexias. En España instálase en 1478.

ESTÁN PRESENTES CERTOS VALORES ARISTOCRÁTICOS:

A limpeza de sangue: non ter antepasado xudeu, musulmán…

A seguridade da orixe nobiliaria.

A obsesión por ter un título nobiliario, o que implicaba o desprezo por calquera actividade productiva

A BURGUESÍA

É o grupo máis potente do terceiro estado.
Adicanse a:
-----Actividades comerciais.
-----Avitividades artesanais.
-----Actividades administrativas.

OS GREMIOS

Son asociacións de artesanos dun mesmo oficio.

Regulaba todos os aspectos relacionados coa producción:

Modo de traballo.

Materiais.

Producción.

Precio.

Controlan a oferta e os precios dos productos que manufacturaban, pero tamén velando pola prosperidade e seguridad dos miembros que os integraban. Tamén amparan en caso de desgracia dun membro.

A escala laboral esta formada por:

Aprendiz: escalón inferior.

Oficial: se adquiría a perfección no oficio.

Maestro: se adquiría tras pasar unha proba.

Nas cidades instalanse en barrios: prateiros, etc.

O RÉXIME DEMOGRÁFICO

É DE TIPO ANTIGO.

Está caracterizado por:

Taxas DE NATALIDADE ELEVADAS (35-40 por mil). Causas: Ningún tipo de control, Matrimonios moi novos.

Taxas de MORTALIDADE ELEVADAS (35 por mil). Causas: Fame, enfermidades, guerras...

Episodios de mortalidade catastrófica: escasos rendementos agrícolas provocan hambrunas que facilitan a aparición de epidemias (peste).

O crecemento vexetativo e moi pequeno

Moi forte mortalidade infantil.

A esperanza de vida e baixa: 25 anos.

De 5 a 7 fillos por muller.

A poboación crece moi lentamente.